Tarık Bin Ziyad, yanındaki beşbin askerle Cebel-i Tarık boğazını geçip doksan bin kişilik düşman ordusuyla karşılaşınca, gemileri yaktırıp, leventlerine şöyle seslenmişti:
"Önünüzde deniz gibi bir düşman, arkanızda da düşman gibi bir deniz var. Ya şerefinizle düşmana saldırır ve erkekçesine ölür ya da kadın gibi kaçıp denizde boğulursunuz."
İşte, bir insanın başladığı işi bitirme aşkı, azmi, şevki bu olsa gerek. Sadece hedefine odaklanmış. Alınabilecek tüm riskleri almış. Fatih'in de dediği gibi "Ya ben İstanbul'u alacağım ya da İstanbul beni alacak" dediği gibi biz de bugün yaptığımız işte, belirlediğimiz hedefe ulaşmada -bu kadar olmasa da- ne kadar istekliyiz? Yoksa günlük işlerde mi takılıp kaldık?
Biz tarihi sadece övünmek için hatırlıyoruz, biraz da ders almak için hatırlasak bugün bu nokta da olmayız. Bu hükümetten önce gelen hükümetler cesur adımlar atamamıştı. Ne yazık ki halkımıza da bu hastalığı bulaştırdılar. Bu gün cesur adım atanları halkımızın bir kısmı anlayamıyor ya da kapmış olduğu korkaklık hastalığının tezahürü olarak karşı çıkıyor.
Bizim halkımız risk almaya korkar oldu. Hep garanti işler peşinde koşar oldu. Devlete kapak atma peşine düşer oldu. Bir de ben iş kurayım, istihdamı sağlayayım yok. Hele ki üniversitelilerde olmaması beni daha da derinden yaralıyor. Bunun sebebi korku. Kaybetme korkusu. Bu korkaklık iliklerimize işlemiş. Risk almaktan korkuyoruz.
Bu korku zincirlerini kırmaya var mısınız? Bizim milletimize normal yollardan zincir vuramayacaklarını anlayan şer odakları, bize korkaklık zincirlerini vurmuştur. Umarım bu korkaklığı en kısa zamanda atlatırız ve dünyaya yeniden huzuru ve barışı getiririz. Hasılı kelam gerektiği yerde gemileri yakmak lazım, korkaklığı ve küçük işleri bir kenara bırakıp harekete geçmek lazım.
Esen kalın.
S. Erçetin
İstanbul
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder